Założenie Orkiestry, inspirowane zapewne XIX wiecznymi hasłami: „pracy u podstaw” i „ku pokrzepieniu serc”, oraz trwanie jej przez tyle lat, mimo wielu trudności, pozwoliło na zgromadzenie ogromnie wartościowej spuścizny, którą należy pieczołowicie chronić i rozwijać.
Początki jej tworzenia sięgają roku 1876. Karol Namysłowski po ukończeniu Instytutu Muzycznego
w Warszawie ze specjalnym wyróżnieniem, otwierającym mu drogę do sukcesów na firmamencie muzycznym w szerokim świecie, powraca jednak do rodzinnych Chomęcisk. Przebywając stale ze swoimi rówieśnikami ze wsi, uczy ich czytać i pisać, zapoznaje z nutami i instrumentami.
W 1877 roku wyjeżdża jeszcze na rok do Warszawy gdzie pełni funkcję Dyrektora Instytutu dla ociemniałych.
W czerwcu 1878 roku powraca jednak na stałe do rodzinnej wsi. Kilka miesięcy później nabywa komplet instrumentów muzycznych, skupia wokół siebie grono garnących się do muzyki chłopaków i zaczyna z nimi naukę gry. Pomaga mu w tym miejscowy organista Tratkiewicz. Próby odbywały się w domu rodzinnym Karola w wielkiej tajemnicy przed jego ojcem, który był niechętny poczynaniom syna. Pewnego dnia sprawa się wydała i próby orkiestry przez jakiś czas ustały. Praca trwała jednak nadal. Każdy z chłopców pod kierunkiem swojego profesora uczył się oddzielnie. Półtora roku później w Starozamojskim Kościele podczas pasterki w 1880 roku odbył się pierwszy publiczny występ orkiestry. Próba generalna odbyła się na początku grudnia podczas nieobecności Pana Namysłowskiego. Koncert okazał się zwycięstwem twórcy zespołu. Poprawiła się opinia u sąsiadów, którzy uważali młodego Karola za dziwaka.
Wkrótce okoliczni ziemianie oraz polskie stowarzyszenia zaczynają zapraszać do siebie wiejskich muzyków w celu uświetnienia zebrań, uroczystości i innych okazji. Zaproszenia napływają też z miast i miasteczek, jak Zamość, Krasnystaw, Radom i Kielce. Karol Namysłowski pracuje teraz z podwójnym zapałem. Komponuje, ciągle coś przerabia i pisze, a jego zapał udziela się innym.
Wreszcie 4 listopada 1881 roku, uczniowie Karola Namysłowskiego wraz ze swoim nauczycielem postanawiają oficjalnie utworzyć zespół. Próby odbywały się systematycznie we wtorki i w piątki, rozszerzono repertuar, doskonaląc i podnosząc poziom artystyczny.
Ponieważ Orkiestra składała się z samych chłopów z Chomęcisk Małych i Dużych, Kolonii Krasne, Wierzby, Wiosłowca, Sitańca i Starego Zamościa, nazwali się Orkiestrą Włościańską.
Analizując historię Orkiestry należy stwierdzić jedno:Karol Namysłowski tworząc tę Orkiestrę i odpowiedni dla niej repertuar, ocalił od zapomnienia te wartości, które są niewątpliwie świadectwem naszej tożsamości narodowej.
Szeroko dzieje Orkiestry, opisał ALEKSANDER BRYK (1905-1982), znany na Lubelszczyźnie regionalista i kompozytor, w swojej książce ukończonej przez jego córkę JADWIGĘ BRYK – KALISZUK, zatytułowanej: „Karol Namysłowski i jego orkiestra” (Wydawnictwo Lubelskie -1980).